Znajomi Maciej Tamkun

  • Magdalena  SCIEZYNSKA
  • Krystyna Wojtas
  • Tomasz Woźniak
  • Anna Wąsikiewicz
  • Maria Maryla Wierzbowska (Usa)
  • ART ANGEL - Inicjatywa Promująca

Otrzymane prezenty

Prezent

Użytkownik Maciej Tamkun nie otrzymał jeszcze żadnych prezentów.

Daj prezent

 

Maciej Tamkun's Strona

Informacje o profilu

Telefon
602654732
Adres e-mail
putto_mt@onet.eu
Porfolio
http://filozofia-sztuki.bloog.pl
Doświadczenie zawodowe/osiągnięcia
http://filozofia-sztuki.bloog.pl
Członek Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików
Prezes Bałtyckiego Stowarzyszenia Marynistów Mare Nostrum im. Antoniego Suchanka
Maluję olejne obrazy już 35 lat, 72 plenery malarskie. Ilustruję książki i piszę poezję. 27 wystaw indywidualnych i sporo wystaw zbiorowych. Jestem emerytowanym pedagogiem.

MOJE FILOZOFOWANIE - TRZECIE OKO

Każdy z nas nosi w sobie piękno. Cała sztuka polega na tym, by umieć je odkryć.
Éric-Emmanuel Schmitt

Sztuka jak i filozofia odzwierciedlają rzeczywistość w relacjach duchowych z człowiekiem, przedstawiają człowieka z jego skomplikowanym światem duchowym oraz relacje między ludźmi w ich interakcji z kosmosem i Absolutem.

TRZECIE OKO
Jest tyle kosmosów ile rozważających o nich. Jest tyle wymiarów piękna ile odczuwających je. Filozofia porządkuje, definiuje i uogólnia te zagadnienia.
W rzeczy samej, tworzenie nie jest stwarzaniem. Artyście i jego sztuce wypowiedzi czyli kreatywnej interpretacji naturalnych zjawisk, zawsze towarzyszy nienasycone szczęście. Kreatywność - przejście z niebytu do życia przez akt wolności i piękna. Nienasycenie rodzi niepokój i przygnębienie. Temat obrazu jest zawsze w tle, ale w tym przypadku rodzą się pytania. Pytania, które stawia królowa intelektu - filozofia. Filozofia - to słowo pochodzi z języka greckiego i oznacza „umiłowanie mądrości" (filet - miłość, sophia - mądrość). W ramach mądrości mieści się także umiłowanie do piękna. W różnych okresach czasu, termin "filozofia" można rozszyfrować na różne sposoby. Współczesna nauka określa filozofię jako poszukiwanie i odnajdywanie odpowiedzi na podstawowe pytania właściwe człowiekowi i jego istnieniu (jego miejsca w świecie, naturze i społeczeństwie, w danej kulturze, itp.). Wielkością filozofii jest to, że przez cały czas była i jest nadal silną bronią ludzkiej intelektualności. Filozofowanie daje możliwość do wyrażania siebie i daje przyjemność. Każdy z nas jest trochę filozofem, każdy z nas pragnie piękna, ale tylko kreatywny twórca posiada TRZECIE OKO.
Wiadomo, że sztuka towarzyszy człowiekowi od zarania. Różnie też starano się ją interpretować. W gruncie rzeczy jest tak trudna do zdefiniowania jak trudno jest określić wrażliwość człowieka. Na pewno nie jest wartością stałą i niezmienną. Odwrotnie: warunkiem jej nieodzowności jest bezustanny rozwój, lub jeśli ktoś woli bezustanny ruch. Wydawało się po wielu doświadczeniach, że FORMA najszerzej pojęta - może być uznana za kwintesencję sztuki. Ale i takie (ogólnikowe) określenie okazuje się dziś dyskusyjne. Niektórzy współcześni twórcy oparli sens swego działania na programowej negacji formy. Chodzi im o tworzenie nowych, innych mechanizmów powodowania emocji. Usiłuje się też sugerować, że teoria jako taka jest równouprawnionym dziełem sztuki. I takie postulaty mogą w jakimś sensie poszerzać naszą wiedzę o działaniach twórców w świecie współczesnym, pokazując jednocześnie i ich atuty i słabe strony.
Sądzę, że wszelkie poszukiwania nie tylko są nieuniknione, ale stanowią warunek życia sztuki.
Stymulującą i piękną jest idea drążenia w czymś jeszcze nie poznanym. Twórca odkrywa sobie i innym strony nieznane, niezbyt jasne, albo niezauważone - naszej osobowości i naszej egzystencji.

CYWILIZACJA I KULTURA
Cywilizacja – to zorganizowane społeczeństwo z całym jej bogactwem intelektualnego dorobku. Kultura - jest osiągnięciem cywilizacji, najdoskonalszy produkt intelektu - triumf ludzkiego umysłu.
Z kulturą mamy do czynienia, gdy słuchamy Czajkowskiego, Beethovena Chopina i Niemena, gdy czytamy Norwida i Puszkina, gdy kontemplujemy ikonę Rublowa i dzieła Beksińskiego. Kultura – wymaga od twórców najwyższych umiejętności, największych kwalifikacji. Kultura wymaga komunikacji interpersonalnych, wymiany myśli i ścierania się poglądów. Powszechna dostępność do wytworów kultury to cecha dojrzałej cywilizacji. Jednakże jej dostępność jest zróżnicowana, nie jednakowa dla wszystkich. Kultura ma uniwersalne znaczenie tylko dla kręgu ludzi, którzy rozumieją jej przesłanie. Znamienne, że każda cywilizacja jest dumna ze swojej kultury. Kultura - to oddziaływania wartości odnoszących się do siebie nawzajem i na inne działy nauki poprzez prawa piękna, prawdy i dobra. Ta wielka trójca wartości godna jest szczegółowych rozważeń. Bezpośrednim przedmiotem naszego zainteresowania jest piękno jako wartość. Uosobieniem piękna jest sztuka.

CO TO JEST SZTUKA?
Artystyczne działania mają na celu stwarzanie lub postrzegania piękna i przekładanie go na język plastyczny. Dusza ludzka ma trzy rodzaje umiejętności: rozważanie intelektualne, przeżywanie emocjonalne i energię siły woli, którym odpowiadają trzy różne obszary działalności kulturalnej. W aktywności intelektualnej działa filozofia, nauka, itp.; w wolicjonalnej działalności moralnej generowane są zachowania etyczne, wrażliwości sumienia itp.; emocjonalnej, uaktywnia się spełnienie artystyczne. Tak więc sztukę można określić jako emocjonalną aktywność tworzenia, percepcji i oceny piękna.
Na wielkich rynkach sztuki współczesnej utarła się niezbyt budująca formuła, że sztuką może być wszystko, co się da sprzedać jako dzieło sztuki.
Trudno mieć sympatię do takiej definicji. Wydaje się natomiast, że najprzeróżniejsze formy czy działania artystyczne łączy jeden wspólny element, który można by nazwać FASCYNACJA. Nieraz może to być perfekcja techniczna, kiedy indziej inteligencja, inwencja, różne formy zmysłowej urody czy też brzydoty, temperament, wiedza, siła, wreszcie zaskoczenie. Za każdym razem powody mogą być skrajnie różne, ale rezultatem pozostaje jakaś forma fascynacji. Naturalnie rozmiary tej fascynacji, a szczególnie jej gatunek, różnią się między sobą zasadniczo.

CEL SZTUKI
Celem, dla którego Bóg stworzył człowieka i wszechświat, było i jest czerpanie radości z miłości do żywej i kreatywnej przestrzeni. Podobnie, osoba tworząca mierzy urodę natury i interpretuje dla przyjemności. Dlatego też sztukę można zdefiniować jako działanie mające na celu uzyskanie szczęścia poprzez tworzenie i ocenianie piękna.
Sztuka na przestrzeni tysiącleci przybierała tak różne formy, że narzuca się pytanie, czy w ogóle może istnieć jakiś wspólny wyznacznik dla sztuki prehistorycznej, greckiej, azjatyckiej, Giotta, Leonarda, Rembrandta, Goi, impresjonistów, kubistów, KP-istów, Beksińskiego, pop-artu, konceptualizmu itp.?
Z tego co dotychczas napisałem wynika, że odnoszę się z sympatią i nawet podziwem do różnych nieraz sprzecznych aspektów naszych czasów. Fascynuje mnie prawie każde rzeczywiste nowe odkrycie, ale nużą nabożne celebrowania, mutacje i wyczynowość bylejakości. Szkoda chyba ograniczać rolę sztuki, która w dotychczasowych naszych dziejach odegrała przecież kolosalną rolę, do jakiejś PARA-INTELEKTUALNEJ ŁECHTANKI. Myślę że sztuka, może nawet w większym stopniu niż nauka, jest w stanie wprowadzić człowieka do najgłębszych pokładów świadomości. Jest nie tylko świadkiem życia i myślenia, ale motorem napędowym naszego emocjonalnego i intelektualnego rozwoju.
Jednak ze wszystkich sztuk intelektualnie najbardziej nęka mnie malarstwo. Ciągle nurtuje mnie pytanie, ile jest malarstwa w malarstwie? Tautologia ta staje się pozorną przy bliższej analizie składników konstytuujących przykładowe współczesne dzieło malarskie. Okaże się ich wielość. Jednak po redukcji ich do specyficznych cech przysługujących sztuce malarskiej pozostanie niewiele; płaszczyzna ograniczona kształtem ramy, układ plam barwnych, linii, walorów, ewentualna iluzja przestrzeni... A więc czysta malarskość. W obrębie sztuki szukam języka artystycznego przywołującego zasadę czystości gatunku artystycznego wbrew wszelkim integracjom czy syntezom sztuk. Sztuka w dobie rozwoju technik komputerowych, ekspansji mediów, zawłaszcza nowe płaszczyzny kreacji i nadając jej nową jakość.

CZYM JEST PIĘKNO?
Kosmiczne prawo obejmuje piękno. Każdy człowiek zdolny do miłości jest zdolny do odczuwania piękna.
To ciekawe, że aż do połowy XVII wieku filozofowie nie przywiązywali odpowiedniej wagi do estetyki jako nauki. Filozofowie starożytności, średniowiecza i renesansu kierowali swoje zainteresowania na logikę i etykę.
Ucieleśnieniem piękna jest ład przestrzeni zbliżający się do harmonii kosmosu. Sztuka powinna naśladować naturę w akcie miłości do niej.
Według Boskiego pierwiastka, miłość - to "emocjonalno-duchowe współistnienie osób i cielesne współżycie dwojga kochanków jako obiekty pożądające i pożądane", a piękno - to "emocjonalna siła, która przyciąga wzrok na obiekt dając duchową przyjemność". Między miłością a pięknem zachodzi stała i mocna korelacja.
Biorąc pod uwagę filozoficzny fundament, piękno jest przedstawiane jako wartość duchowa, która jest jednym z najważniejszych miejsc w ABSOLUTNEJ TRIADZIE: PRAWDZIE - DOBRU - PIĘKNIE.
Świadomość i aktywność ludzka zawsze koncentruje się na dany system duchowej wartości, której treść zmienia się z pokolenia na pokolenie, nabywa coraz bardziej humanistyczny charakter.
W czasach starożytnych, również dzisiaj, zadawano sobie pytania: co to jest prawda? . Żaden z wielkich myślicieli nie może odrzucić pytania: co jest dobre? I co jest piękne? Okazało się, że te trzy zagadnienia są ze sobą ściśle powiązane, tworzą JEDNOŚĆ ABSOLUTNĄ, a degradacja każdego z nich wpływa na wartości pozostałych. Dobro - to wartość moralna, piękno - estetyczna, prawda – wartość poznawcza.
Parafrazując Dostojewskiego, "piękno zbawi ludzkość, ponieważ świat jest zbudowany na jego prawach. Kiedy następuje przebudzenie nowej i lepszej świadomości, dusza staje się Boską i piękną".
Kant dał chyba najbardziej trafne określenie cechy urody rzeczy. "Piękny obiekt daje przyjemność”. Równie cenne słowa wypowiedział A.V. Gulyga: "piękne zjawiska zawierają niektóre z tajemnic zrozumiałych tylko intuicyjnie, są niedostępne dla dyskursywnego myślenia ".Reasumując, piękno - to przede wszystkim doświadczenie pozytywnych emocji i uczuć dające przyjemność.

DEFINIOWANIE PIĘKNA
Czym jest piękno? Boski pierwiastek sprawia, że wartość początkowa poszczególnych ciał nie jest ukryta w sobie jako absolutna. W zależności od relacji między celem i sensem istnienia poszczególnych stworzeń (jako wyjątkowych obiektów, w oparciu o ideał Boga Stwórcy) a pragnieniem człowieka do ustalenia pierwotnej wartości bytów. Piękno jest prawdziwe, gdy obdarzone wrażliwością byty czują radość bodźców pochodzących z obiektu zainteresowania, i które są świadome zachodzących związków emocjonalnych.
Piękno - nie jest celem, lecz czymś, co można odczuwać.

SZTUKA I FILOZOFIA
Analizując metafizykę Arystoteles pisał: "Podstawowe formy piękna formułują porządek, symetrię i określoność". Relacje między sztuką a filozofią są skomplikowane, nie tylko w jej złożoności i w jej rozumieniu, ale także dlatego, że ulegały w przeszłości i w przyszłości będą ulegać intensywnej transformacji adaptacyjnej. Sztuka renesansu ożywiła wyobrażenia o świecie, a więc kroczyła w parze z filozofią. W romantyzmie sztuki artystyczne (zwłaszcza muzyka), a także nauka ogłosiły swoją wyższość nad filozofią. W dobie rozwijającej się demokracji artyści zaczęli tworzyć indywidualne teorie filozoficzne na użytek własnej twórczości. W przeciwieństwie do minionych epok współcześnie następuje zjawisko konwergencji sztuki i filozofii w zupełnie innej osnowie.

Mówić o sztuce to znaczy mówić o czym - gdy sztuka jest sama wypowiedzią. Sztuka mówi o niemożliwości mówienia. Pomocna w rozkodowaniu znaczeń sztuki jest filozofia.

ABSOLUTNE PIĘKNO JEST CELEM
Celem sztuki jest jej funkcjonowanie jako piękna (także jako symbolu). Artyzm - jest narzędziem, które pozwala na stwarzanie świata lepszego, zgodnie z prawem piękna. Sztuka i piękno - to dwa ściśle ze sobą powiązane pojęcia.
Kosmos jest uporządkowany (prawny absolutyzm), zmysłowy i emocjonalny. Prawo Absolutne zawiera nieograniczone pokłady piękna. Każdy człowiek zdolny do miłości jest w stanie odkrywać piękno i czerpać z niego przyjemności. Jestem przekonany że artyzm nosi w sobie pierwiastek transcendentalny.
Sztuka jest Wielkim Misterium i kiedy morderczym swym wysiłkiem widzę cel na horyzoncie - promień anielski spływa jak ołtarz, po którym cherubiny schodzą i odśpiewują hymn miłości. O uduchowiony obrazie, poezjo, teatrze, kształcie rozumu - Samotrako, Safono, Solonie, Sykstyno, Dziewiąta Symfonio, Notre Dame, Norwidzie, Jimi Hendriksie i Jacku Malczewski - ucieleśniacie moje pragnienie. Pragnienie bycia lepszym i bardziej kreacyjnym.
Celem sztuki jest ABSOLUTNE PIĘKNO które jest nieosiągalne. Ale droga do niego daje ogromną przyjemność.

ESTETYKA A FILOZOFIA
Estetyka - odczucie wartości porządkujących, mających na celu zweryfikowanie czynników przyczynowych tego uczucia i dążenie do osiągnięcie koniecznego stopnia doskonałości.
Estetyka - greckie słowo oznaczające "odnoszenie się do uczuć” odczuwalnych tylko w momencie działania. To nic innego jak wpisywanie piękna w harmonię kosmosu. Sztuka dąży do naśladowania natury, albo czerpie z niej inspiracje. W średniowieczu transponowała niewidzialne duchowe piękno Boga. Wówczas celem sztuki było zbliżenie się człowieka do Bytu Absolutnego. W estetyce epoki nowożytnej (renesansu), modelem piękna był człowiek i jego ciało. Moment apogeum wzorców estetycznych osiągnął klasycyzm, wymagał harmonicznych jasności, prostoty i rygoru logicznej formy, stylu szlachetnego, wierności naturze.
Przedstawicielem klasycyzmu w sztuce był Schiller, Goethe, Mozart, Beethoven i inni. Romantycy zrezygnowali z unii poglądów, poszukiwali emancypacji różnych indywidualnych umiejętności ( Hugo, Lermontow, Wagner). Polscy romantycy skupili się na sprawach narodowo-wyzwoleńczych a doznań estetycznych szukali w szlachetności bohaterów literackich czy malarskich. W XX w. nastąpiła transformacja w filozofii, a zatem i w sztuce. Romantyzm ustąpił realizmowi. W Rosji zrodził się realizm socjalistyczny – czyli filozofia materializmu historycznego który mocno wyrył piętno wypaczonych wzorców estetycznych w krajach wpływu radzieckiego.
Obecnie w naszym kraju poszukuje się nowych wzorców estetycznych. Z tej esencjonalnej historii estetyki, możemy wnioskować, że rozumienie piękna jest tożsame z kierunkami w filozofii. Piękno i uroda – są estetyczną interpretacją. Podobnie jak wszystkie walory estetyczne, są związane z uczuciem i wzruszeniem. Są wskaźnikami kierunku piękna w sztuce. Sztuka pomaga nam zrozumieć świat. Daje nam bogatszy, bardziej żywy i kolorowy obraz rzeczywistości. Człowiek ze swej natury tworzy różne sposoby rozumienia rzeczywistości. W sztuce wypowiada się własną wyobraźnią i głębią ludzkiego doświadczenia. W naturze ludzkiej jest charakterystyczne, że człowiek kreatywny nie ogranicza się do jednego rozumienia rzeczywistości i wybiera różne punkty widzenia w zależności od wewnętrznego nastroju.
Walka pomiędzy dobrem i złem w jakiś sposób odzwierciedlona jest w mitach różnych kultur. Także w opowieściach ludowych i epopejach. To ulubiony temat artystów malarzy, pisarzy, poetów i filmowców. To odwieczna struktura sumienia przypisana człowiekowi. Im większy rozwój cywilizacyjny, tym większa świadomość moralna a zło coraz bardziej wyrafinowane. Jest różnica między zabijaniem włócznią a bombą atomową. To człowiek konstruuje narzędzia zła z zamiarem użycia ich.
Zauważmy: nasz świat nie jest doskonałym, ale ma w sobie braki. Posiada uszczerbki przestrzeni dobra, piękna czy prawdy. Braki dobra wywołują implikacje moralne w postaci zła. Zło rodzi się w ludzkich umysłach i jest skutkiem wolnej woli, nie jest transcendentne. Wśród dzikich zwierząt nie istnieje zło celowe, prawa natury w konsekwencji prowadzą do dobra. Selekcja naturalna, gdy lew pożera gnu, ostatecznie przyczynia się do ulepszenia genetycznego tego gatunku. Przypisywanie Absolutowi zła, np. w postaci martyrologii wojny nie ma uzasadnienia. Taki mechanizm tworzenia teorii, wyrażonej w silnych emocjach albo z braku elementarnej wiedzy jest sprzeczny z zasadą "grzechu pierworodnego".
Jeśli człowiek podąża za naukami kosmologicznymi i rozpoznaje ontologiczny prymat Boga to nie może kłaniać się złu i nie może żyć w świadomości złej woli, to ma negatywny wpływ na kondycję ludzkości, prawa państwa i prawa materialnego świata. Zło nie jest wszechmocne w naszym świecie, bo można sobie wyobrazić gorsze scenariusze zła. Przestrzeń zła należy zagospodarowywać dobrem, pięknem i prawdą. To jest zadanie zwłaszcza dla filozofów, artystów, pedagogów czy rodziców.
Tak więc przeżywanie świata wygląda ambiwalentnie w naszej ocenie jego konstrukcji. Mamy poczucie dobra i zła, piękna i brzydoty, prawdy i fałszu.
Etyczna dwoistość wiąże się walką pomiędzy dobrem a złem jedynie jako stan tymczasowy naszego świata. Główne zło (jako stan ludzkiej świadomości) powstaje z ciemnościach wolnej woli. Receptą może być nie udawana miłość.

SZTUKA I ETYKA
Sztuka potrafi wpływać na zachowania ludzkie. Osoba kreująca sztukę pozytywną musi dążyć do doskonałości przekraczając kolejne etapy : akcji twórczej, analizy intelektualnej i zadowolenia finalnego,
a wszystko to powiązane z autodoskonaleniem się w osobowej miłości. Dlatego uważa się, że artysta, powinien być osobą moralną i na tej podstawie budować swoje kreatywne panowanie nad wszystkim. Z tego wynika, że artysta musi być etycznie rozwiniętą osobowością.
Interrelacje między etyką i sztuką mają ścisły związek między miłością i pięknem. Miłość to życie emocjonalnie pozytywnie emanujące szczęściem a piękno to słuszne pobudzenie emocjonalne dające przyjemność. Miłość i piękno przenikają się ściśle, jak dwie strony jednego medalu. Tak więc etyka który używa terminu "miłość", a sztuka, która posługuje się pojęciem "piękno", są ze sobą nierozerwalnie związane. W ramach tego podejścia, dochodzimy do wniosku, że prawdziwe piękno pojawia się na podstawie prawdziwej miłości.

DOBRO PŁYNĄCE ZE SZTUKI
Odczuwanie piękna i jednocześnie tworzenie go zawarte jest w niemal każdym kontemplowanym przez ludzi misterium wielkiej religii, obecne jest w każdej przeżywanej głębokiej miłości i przyjaźni, w każdej wspólnocie ludzi walczących o dobrą sprawę – we wszystkim, w czym ludzie się jednoczą bez nienawiści i złej zazdrości. To się nazywa DOBRO płynące ze sztuki. Tak rozumiane dobro może ludzi jednoczyć. Nie są istotne różnice poziomu i rodzaju wykształcenia, poziomu społecznego, warstwy, klasy, bogactwa, stopnia władzy. Istotne jest aby każdy mógł czerpać mądrość i przyjemność z artystycznych dzieł.
Sztuka operuje kodem podobnym nieco do kodu kontemplacji, medytacji, w czasie której wielki talent artystyczny usiłuje zgłębić siebie i ogarnąć całość świata, a nawet wyjść poza świat i spojrzeć na całość kosmosu, nawiązać bliskie relacje z Absolutem kontestując piękno sfer niebiańskich. W konsekwencji tych uniesień powstają dzieła ponadczasowe.

Zdjęcia Maciej Tamkun

Maciej Tamkun's Blog

Bałtyckie Stowarzyszenie Marynistów "Mare Nostrum" Im. Antoniego Suchanka

Wysłano w dniu Listopad 13, 2010 o 14:03 0 skomentowali

Wreszcie zostało powołane Bałtyckie Stowarzyszenie Marynistów "Mare Nostrum" Im. Antoniego Suchanka
http://marynisci.bloog.pl
Siedzibą jest Gdynia. Wszystkich zainteresowanych, którym jest bliskie morze w twórczości, zapraszam do współpracy.

Ściana komentarzy (4 komentarzy)

Aby dodawać komentarze, musisz być uczestnikiem sieci ART ANGEL - INICJATYWA PROMUJĄCA LUDZI SZTUKI!

Dołącz do ART ANGEL - INICJATYWA PROMUJĄCA LUDZI SZTUKI

W dniu Listopad 18, 2010 o godz. 23:12 użytkownik Anna Wąsikiewicz powiedział...
Witaj
Malowałam morze -ale tylko akwarelki w czasie pobytu w sanatorium w Kołobrzegu -niestety olejami maluję na plenerach a nad morzem jeszcze nie miałam pleneru -chętnie bym spróbowała swoich sił malując morze w plenerze. Czy są jakieś wymagania aby należeć do Bałtyckiego Stowarzyszenia Marynistów i czy jest szansa aby uczestniczyć w plenerach na morzem?
Anna
W dniu Październik 28, 2010 o godz. 19:38 użytkownik Renata KOT - Konieczna powiedział...
Jestem pod wrażeniem kolorystyki Pana prac i pełna podziwu..............
W dniu Październik 26, 2010 o godz. 13:40 użytkownik Maria Maryla Wierzbowska (Usa) powiedział...
Bardzo dziękuję .Pozdrawiam
W dniu Październik 7, 2010 o godz. 23:09 użytkownik Maria Maryla Wierzbowska (Usa) powiedział...
Witaj , miło będzie zobaczyć kilka z Twoich prac malarskich na portalu Art Angel .
Pozdrawiam
 
 
 

- obraz autorstwa Włodzimierza Kuklińskiego stał się ikoną wystaw i sieci Ogólnopolskiej Grupy Art Angel -Galerii Malarstwa i Rzeźby

© 2024   Created by ART ANGEL - Inicjatywa Promująca.   Obsługa:

Zgłoś problem  |  Warunki serwisu