przyzwyczajam się do ciebie
taka bryła drewna z której wydobywam kształt przyszłej rzeźby
ciągle nieodgadnięta
jak bywa rozmowa z tobą – milcząca

przyzwyczajam się do ciebie
ta linia zaciekawia budząc zmysł – więc dotykam
śledząc każdy ruch
ty we mnie powietrzem

tobą jestem dojrzalszy – prawie nic nie wiem
i muszę wiązać śmiałość by nie uciekła
ta cisza w oczy się śmieje
nie zaprzecza
przyzwyczajam się do ciebie